ستاره ی بی نظیر اپرا

      به خواسته ی میثم زندگینامه ی پاواروتی رو براتون نوشتم امیدوارم مطالب کافی و مفید باشه

                                          

 علاقه‏مندان به اپرا هیچگاه بازی زیبا و اجرای بی‏نظیر لوچیانوپاواروتی (Luciano Pavarotti) را در اپراهای عروسی فیگارو و دون ژوان، اثر موتزارت، حضور قدرتمند او را در آثار وردی و صدای شفاف و گیرای او را در کنسرتسه آوازخوان تنور (The Three Tenors) ا ز یاد نمی‏برند.

پاواروتی  12اکتبر سال 1935، در شهر مادنا (modena) به دنیا آمد. پدرش فرناندو (Fernando) نانوا بود که به عنوان خواننده آماتور در گروه کر شهرشان، آواز می‏خواند. در دوران نوجوانی او به گروه کر محلی که پدرش عضو آن بود، پیوست و هیچگاه فکر نمی‏کرد این همکاری، تمام زندگی او را تغییر دهد.

صدای تنور او در بین اعضای گروه به طور شگفت‏آوری، مطبوع و دلپذیر بود.
او به همراه گروهش در مسابقات مختلفی شرکت کرد، ولی به دست آوردن مقام اول در یک مسابقه معتبر بین‏المللی، آینده‌ای درخشان برای پاواروتی را برایش به ارمغان آورد.

اولین حضور چشمگیر او روی صحنه، سال 1961، بازی در نقش رادلف (Rodoif) در اجرای لابوهم( la Boheme) بود که توجه بسیاری از علاقه‏مندان را به خود جلب کرد و نام این جوان 26ساله را بر سر زبان‏ها انداخت. این موفقیت باعث اجرای این برنامه در ایتالیا، لندن، زوریخ و وین شد.

با وجود این موفقیت‌ها و کسب شهرت، پاواروتی، هفدهم فوریه سال 1972 با اجرای «La filledu Ragiment» در سالن اپرای مترو پولیتن نیویورک   به عنوان یک پدیده شگفت‌آور و جهانی در دنیای موسیقی، درخشید، زیرا که او یک نمایش بی‌عیب و نقص را به مخاطبان خود ارائه داد. پس از آن با اجرای اپرایی 9 قسمتی، با استقبال بی‌سابقه مردم روبه‌رو شد و توانست موقعیت خود را به عنوان یک ستاره اپرا، تثبیت کند.

او مسابقات مختلفی را در دنیا به راه انداخت، تا هنرمندان جوان با شرکت در آنها، تجربیات جدیدی کسب کنند و بتوانند هنر خود را پرورش دهند.
استعداد او در موسیقی با ذوق و قریحه هنرمندان دیگر در آمیخت و این همکاری باعث افزایش کنسرت‌هایی شد که عواید آن صرف هزینه‌های دارویی و تحصیلی کشورهای فقیر و عقب افتاده شد.

از اجراهای دیدنی و ماندگار وی می‌توان به اپرای عروسی فیگارو و دون ژوان، آثار وردی، پاواروتی و دوستان و مادر اشاره کرد. لوچیانا پاواروتی هیچ وقت خود را وادار به یادگیری نت‌ها و تکرار آنها نکرد. او بیشتر مواقع از استعداد ذاتی خود بهره می‌گیرد و اولین هنرمند اپرا است که از قدرت رسانه‌ها برای پیشبرد کارها و موفقیتش استفاده نمی‌کند.